Από την άποψη της αστικής πολιτικής, η επίσκεψη του Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο ήταν φιάσκο. Μην ψάχνετε άλλες αποδείξεις, ανατρέξτε στην επίσημη ιστοσελίδα του έλληνα πρωθυπουργού (primeminister.gr). Εκεί θα δείτε ότι δημοσιεύεται ένα βίντεο διάρκειας μόλις 2′:07» με τις αρχικές δηλώσεις του Τραμπ και του Κούλη. Ολα τα υπόλοιπα, ο μισάωρης διάρκειας μονόλογος του Τραμπ και οι δύο σύντομες παρεμβάσεις του Κούλη κόπηκαν.
Αυτοκόλλητα της συλλογικότητας που κολλιούνται στις γειτονιές και τους δρόμους της Θεσσαλονίκης ως μια ακόμη προσπάθεια διάδοσης των αναρχικών απελευθερωτικών ιδεών και προταγμάτων.
Με την κλιματική καταστροφή που είναι ήδη εδώ, το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, και την άνοδο της δεξιάς παντού σχεδόν, φαίνεται δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν καλύτερο κόσμο. Αλλά πώς μπορεί η κοινωνία να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις όταν δεν έχει όραμα και είναι αποθαρρυμένη και παραιτημένη, χωρίς το φαντασιακό της αναγέννησής της, μέσα έστω και από τις ήδη υπάρχουσες προειδοποιητικές καταστροφές; Αυτό δεν είναι η αποστολή κάποιων-έστω προς το παρόν λίγων αιθεροβάμονων- να φαντασιωθούν ένα αισιόδοξο και ελκυστικόμέλλον, σαν διεξοδο στην σημερινή δυστοπία;Και να το προτείνουν μάλιστα στους υπόλοιπους πολλούς, από τώρα κιόλας, μήπως και τους εμπνεύσουν και τους συνεπάρουν στο δρόμο για μια ρεαλιστική υλοποίησή του; Αυτό δεν είναι το μεγάλο στοίχημα που θα χρειασθεί με επιμονή και υπομονή και σε κάθε τόπο και χρόνο να καλέσουν τους σημερινούς «απο κάτω» να το παίξουν με όρους κοινωνίας;
Από τα τέλη του Ιουλίου έχουν ξεσπάσει πυρκαγιές σε όλη την Αυστραλία, οι οποίες έχουν κάψει 14,5 εκατομμύρια στρέμματα, έκταση ίση με περίπου 8.218.413 γήπεδα ποδοσφαίρου. Λόγω των πυρκαγιών, τουλάχιστον 23 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους, πολλοί αγνοούνται, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες εγκατέλειψαν τις περιοχές όπου ζούσαν για να γλιτώσουν από την πύρινη λαίλαπα. Ακόμα, πάνω από 500 εκατομμύρια ζώα έχουν χάσει τη ζωή τους, με κάποια είδη ζώων και φυτών τα οποία υπήρχαν μόνο στην Αυστραλία πολύ πιθανόν να έχουν εξαφανιστεί. Διάφορες κωμοπόλεις τυλίχτηκαν στις φλόγες, ενώ στο Σύδνεϋ η ρύπανση του αέρα, κυρίως λόγω του καπνού που δημιούργησαν οι πυρκαγιές, είναι 11 φόρες πάνω από τα όρια του επικίνδυνου και ο αέρας της Καμπέρα (πρωτεύουσα της Αυστραλίας) την Πρωτοχρονιά είχε την μεγαλύτερη ρύπανση παγκοσμίως.
ΚείμενοπουπεριέχεταιστοβιβλίοResisting Illegitimate Authority: A Thinking Person’s Guide to Being an Anti-Authoritarian – Strategies, Tools, and Models (AK Press, 2018) .Ο BruceLevine είναι κλινικός ψυχολόγος, ακτιβιστής, αρθρογράφος και συγγραφέας. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας
«Για τους φύλακες του στάτους κβο, δεν υπάρχει τίποτα αυθεντικά ή ουσιαστικά κακό με την κυρίαρχη τάξη και τους κυρίαρχους θεσμούς της, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως δίκαιοι. Για αυτό οποιοσδήποτε ισχυρίζεται το αντίθετο – ιδιαίτερα κάποιος που διαθέτει σημαντικό κίνητρο ώστε να αναλάβει ριζοσπαστική δράση – πρέπει, εξ ορισμού, να είναι συναισθηματικά ασταθής και ψυχολογικά ανάπηρος. Για το πούμε διαφορετικά, υπάρχουν, μιλώντας γενικά, δυο επιλογές: υπακοή στην θεσμική εξουσία ή ριζοσπαστική άρνηση της. Η πρώτη είναι λογική και ασφαλής επιλογή μόνο αν η δεύτερη είναι τρελή και παράνομη…. Η ριζοσπαστική άρνηση είναι ένδειξη, ακόμη και αποδείξει, μιας σοβαρής διαταραχής της προσωπικότητας»,
GlennGreenwald
Η χρήση ψυχιατρικών διαγνώσεων για την δυσφήμιση, απόρριψη και περιθωριοποίηση διάσημων και μη αντιεξουσιαστών είναι κάτι το συνηθισμένο.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα AnarchistWriters.Ο IainMcKay είναι αναρχικός, συγγραφέας και μέλος της συντακτικής ομάδας του AnarchistFAQ. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας
Ένα από τα πιο παράξενα πράγματα που οι περισσότεροι αναρχικοί συναντούν όταν «μπαίνουν» στο διαδίκτυο είναι η ύπαρξη των αυτοαποκαλούμενων καπιταλιστών «αναρχικών». Εντοπιζόμενη κυρίως στη Βόρεια Αμερική, η ιδεολογία αυτή ισχυρίζεται πως είναι αναρχική, ενώ την ίδια στιγμή, υποστηρίζει με πάθος τον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς.
Για σχεδόν όλους τους αναρχικούς, αυτό μοιάζει ως το απόλυτο οξύμωρο. Ο αναρχισμός σχετίζονταν πάντοτε με το αριστερό φάσμα, το σοσιαλισμό. Ενώ είναι αντίθετος σε κάθε μορφή κρατικού σοσιαλισμού, οι αναρχικοί πάντοτε εμφανίζονταν ως αντικαπιταλιστές, ως σοσιαλιστές. Τόσο ο Tucker όσο και ο Kropotkin θεωρούσαν τους εαυτούς τους σοσιαλιστές, όπως και ο Bakunin και ο Proudhon. Αν και διαφωνούσαν για πολλά ζητήματα (όπως πως είναι καλύτερος τρόπος για το τερματισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης), όλες οι σχολές του αναρχισμού μοιράζονται μια κοινή αντίθεση στο κέρδος, το τόκο και το ενοίκιο και μια κοινή ρίζα στην κριτική του Proudhon πάνω στην ιδιωτική ιδιοκτησία.
A Christmas wreath hangs on the gate of a dorm for foreign prisoners in a prison in Qingpu County of Shanghai, east China Friday, Dec. 24, 2004. A Christmas party was held for the foreign prisoners here on Friday. (AP Photo/Xinhua, Chen Fei)
Πώς να αισθάνεται άραγε ένας κρατούμενος όταν πλησιάζει κάποια γιορτή;
… όταν βλέπει να γεμίζουν λίγο – λίγο γιορτινά λαμπάκια οι γύρω πολυκατοικίες; (κάτι που κάποτε συνέβαινε και στο δικό του σπίτι, μα σήμερα όχι).
… όταν βλέπει στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες μια ολόκληρη κοινωνία να γιορτάζει;
(μια κοινωνία στην οποία άνηκε κάποτε, μα σήμερα όχι…
ούτε και στις χαρές της…
ούτε καν στις λύπες της…)
… όταν το κάθε έθιμο αποτελεί τώρα πια αφορμή μονάχα για στενοχώρια;
Πώς να αισθάνεται ο κρατούμενος όταν, μαζί με τις γιορτές, βλέπει να τον ζυγώνει παντοδύναμος και ο πόνος;
«Όσο πιο πειθήνια τα δοχεία αφήνονται να γεμιστούν από το δάσκαλο, τόσο καλύτεροι μαθητές είναι. Όσο πιο καλά τα γεμίζει, τόσο καλύτερος δάσκαλος είναι.» Πάολο Φρέιρε, Η εκπαίδευση υποφέρει από την αρρώστια της αφήγησης
Ακολουθεί η εισήγηση της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στις 23 Νοέμβρη στην Ελευθεριακή Λέσχη Βόλου με προβολή «Η ζωή και το έργο του ελευθεριακού παιδαγωγού Fransisco Ferrer, ιδρυτή των ελευθεριακών σχολείων» και συζήτηση με θέμα «Οι αρχές της ελευθεριακής εκπαίδευσης και η σημερινή της αναγκαιότητα»
Η ελληνική κυβέρνηση, ανίκανη να παράξει χρήσιμο έργο για τον τόπο, χρησιμοποιεί τις καταλήψεις ως το πεδίο του θεάματος. Προσφέρει στη δημόσια σφαίρα νέες εικόνες εκκενώσεων, ξυλοδαρμών, προσαγωγών, έτσι ώστε να διχάσει χωρίς να πολιτικοποιήσει. Τουλάχιστον έτσι ελπίζει…
Ξωπίσω της, οι λακέδες της δημοσιογραφίας αναπαράγουν τα ανακοινωθέντα της ΕΛ.ΑΣ ως τετελεσμένα γεγονότα, κι όταν οι μαρτυρίες τούς διαψεύδουν, ανασκευάζουν δίχως ντροπή, χωρίς να ζητήσουν δημόσια συγνώμη για την αναμετάδοση ψεμμάτων.
Το χείριστο όλων είναι πως αυτές οι τακτικές μάς έχουν γίνει συνήθεια.
Η οικογένεια που γειτονίαζε με την κατάληψη στη Ματρόζου 45 αφού βασανίστηκε πρωτίστως ψυχικά κι έπειτα σωματικά από τα ΜΑΤ, βασανίστηκε εκ νέου απ’ τις μαύρες ψυχές του διαδικτύου.
Οι άνθρωποι των καταλήψεων, αυτοί που αντιτίθενται στη ληστεία των ενοικίων και προάγουν έναν συμβιωτικό τρόπο ζωής, βαφτίζονται τρομοκράτες, εγκληματίες.
Η ατομική ιδιοκτησία, ο καπιταλισμός και ‘ο πολιτισμός του θανάτου’( Να πούμε όχι στους μύθους και στα ταμπού των εξουσιαστών) Γράφει ο Κώστας Λάμπος «Το αμερικανικό όνειρο είναι σε μεγάλο βαθμό παγιδευμένο στο ένστικτο του θανάτου. […] Αναλωνόμαστε στην προστασία των ιδιοτελών συμφερόντων και έχουμε δημιουργήσει την πιο ισχυρή στρατιωτική μηχανή σε όλη την ιστορία για να πάρουμε αυτό που θέλουμε και πιστεύουμε ότι μας αξίζει. Θεωρούμε τους εαυτούς μας περιούσιο λαό και άρα προικισμένο με το δικαίωμα να νέμεται μεγαλύτερο μερίδιο από τα δώρα της Γης. Δυστυχώς, το ίδιον συμφέρον μας μεταμορφώνεται σταδιακά σε καθαρό εγωισμό. Έχουμε γίνει πολιτισμός του θανάτου»,Jeremy Rifkin, Το ευρωπαϊκό όνειρο.
«Κάτω από το όνομα “πλάνητες”», έλεγε ο Στίρνερ, «θα μπορούσε κανείς να εντάξει όλους εκείνους που φαίνονται στον καλό αστό ύποπτοι, εχθρικοί και επικίνδυνοι· κάθε περιθωριακός, κάθε διαφορετικός τρόπος ζωής δυσαρεστεί την μπουρζουαζία· και υπάρχουν κι οι πλάνητες του πνεύματος, οι οποίοι αισθάνονται να ασφυκτιούν κάτω από τη στέγη που κληρονόμησαν από τους πατεράδες τους, και πάνε να ψάξουν πιο μακριά για να βρουν περισσότερο χώρο και φως. Αντί ν’ αράζουν στο οικογενειακό σπήλαιο αναδεύοντας τη στάχτη του μετρημένου τρόπου σκέψης, αντί να δέχονται ως απαράβατη αλήθεια καθετί που πρόσφερε παρηγοριά και εφησυχασμό σε χιλιάδες γενιές, εκείνοι υπερπηδούν όλα τα σύνορα της παράδοσης και κυκλοφορούν εδώ κι εκεί εφοδιασμένοι με την αυθάδη κριτική τους και την αχαλίνωτη μανία τους για αμφισβήτηση. Αυτοί οι εκκεντρικοί πλάνητες αποτελούν την τάξη των άστατων, των ανήσυχων, των ευμετάβλητων, δηλαδή των προλετάριων- και ονομάζονται -όταν εκδηλώνουν την ασταθή φύση τους- απείθαρχοι, θερμοκέφαλοι, φανατικοί…».
Στην εκπνοή του 2019 κι ενώ η αγρίως νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ εξαντλεί τις πρώτες 150 ημέρες της στη διακυβέρνηση του ελληνικού καπιταλισμού, καιρός είναι να θυμηθούμε τα έργα και ημέρες της στην εκπαίδευση, καθώς και τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα που προτίθεται να εφαρμόσει το επόμενο διάστημα, σύμφωνα με τις δηλώσεις -προγραμματικές και μη- του ίδιου του Μητσοτάκη και της υπουργού Παιδείας.
Δοκιμασμένες (πλην όμως αποτυχημένες, αφού συνάντησαν την οργή του εκπαιδευτικού κινήματος) σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές συνταγές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, στρατηγικές επιλογές του ευρωπαϊκού, ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου (προτάσεις ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ), αλλά και πρακτικές που εφαρμόστηκαν ήδη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν το γενικό πλαίσιο.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του περιοδικού Kerrang!. Ο NickRuskell είναι συντάκτης και ανταποκριτής του Kerrang!. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας
Κάτι γίνεται. Στις 25 του Γενάρη (ΣτΜ: του 2019), πραγματοποιήθηκε μια πολύ διαφορετική metal συνάθροιση στην πόλη της Νέας Υόρκης. Αν και η ποικιλία του ακραίου ήχου στο line-up του Black Flags Over Brooklyn ήταν αξιοσημείωτη, όπως και το γεγονός πως την πρώτη ημέρα headliners ήταν μια βρετανική μπάντα, οι Dawn Ray’d, δεν ήταν αυτά που έκαναν ξεχωριστό το φεστιβάλ. Αυτό που το έκαναν ξεχωριστό ήταν η φύση του ως μια αποκλειστικά αντιφασιστική εκδήλωση ακραίου metal, τόσο για την ενημέρωση για τους κινδύνους της ακροδεξιάς όσο και την ηχητική καταιγίδα των συγκροτημάτων.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στη σελίδα PoliticalResearchAssociates. Η AlexDiBranco είναι υποψήφια διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και πρώην μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού ThePublicEye και μέλος του Κέντρου Δεξιών Μελετών του Μπέρκλει. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας
Προειδοποίηση περιεχομένου: έμφυλη βίας
Στις 6 Δεκεμβρίου 1989, ένας 25χρονος άνδρας, ο Marc Lépine, σκότωσε 14 γυναίκες και τραυμάτισε 10 περισσότερες στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ, λέγοντας στα θύματα του πως «πολεμούσε το φεμινισμό». Έγραψε σε ένα σημείωμα πως το κίνητρο του ήταν «πολιτικό», «Επειδή αποφάσισα να στείλω τις Φεμινίστριες, που κατέστρεφαν πάντοτε τη ζωή μου, στο Δημιουργό τους». Ο Lépine είχε κάνει προηγουμένως αίτηση εγγραφής που είχε απορριφθεί από τη σχολή.
Την Παρασκευή 20/12, στις 7 μ.μ. στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πέρασμα θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση – παρουσίαση της μπροσούρας «Εθνικισμός – Πατριωτισμός: η πολιτική θρησκεία του κράτους» της αναρχικής συλλογικότητας Καθ’οδόν. Η μπροσούρα διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά στο χώρο του στεκιού, και online σε pdf https://kathodon.espivblogs.net/files/2019/06/nationalism.pdf.
Τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων της υπόθεσης Leroy Merlin.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση JournalofPoliticsandLawVol. 6, No. Ο HermanSalton είναι καθηγητής στο τμήμα διεθνών σπουδών του πανεπιστημίου ICU του Τόκιο και συγγραφέας. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας.
Εισαγωγή: Μαθαίνοντας από τα παιδιά
«Έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω πως ο πλανήτης από τον οποίο ήρθε ο Μικρός Πρίγκηπας είναι ο αστεροειδής γνωστός με το όνομα Β-612. Ο αστεροειδής έχει παρατηρηθεί μέσω τηλεσκοπίου μόνο μια φορά. Αυτό έγινε από έναν Τούρκο αστρονόμο, το 1909. Μόλις έκανε την ανακάλυψη του, ο αστρονόμος την παρουσίασε στο Διεθνές Αστρονομικό Συνέδριο, με μεγάλη επισημότητα. Αλλά ήταν με τούρκικη ενδυμασία, και κανένας δεν πίστεψε όσα είπε. Ευτυχώς ωστόσο… ένας Τούρκος δικτάτορας έκανε ένα νόμο, που με την ποινή του θανάτου, οι υπήκοοί του έπρεπε να αλλάξουν σε ευρωπαϊκή ενδυμασία. Έτσι το 1920, ο αστρονόμος έκανε την παρουσίαση του ξανά, ντυμένος με εντυπωσιακό στυλ και κομψότητα. Και αυτή τη φορά όλοι πείστηκαν και δέχτηκαν την έκθεση του. Οι μεγάλοι είναι έτσι. Δεν πρέπει να τους κρατά κακία για αυτό. Τα παιδιά πρέπει να δείχνουν πάντοτε μεγάλη μακροθυμία προς τους μεγάλους ανθρώπους» Saint-Exupéry
Το παρακάτω άρθρο είναι προσαρμογή κειμένου που περιλαμβάνεται στο βιβλίο UrbanRage: TheRevoltofTheExcluded (YaleUniversityPress, 2017). Ο MustafaDikeç είναι καθηγητής αστικών μελετών στο πανεπιστήμιο Παρισιού XII και στο πανεπιστήμιο του Μάλμο. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας.
Ακόμη και ο άκαμπτος Sarkozy αναγκάστηκε να αναβάλει την αμφιλεγόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του, υπό το φόβο ενός «Ευρωπαϊκού Μάη του ‘68» στη διάρκεια των Χριστουγέννων. Τέτοια ήταν η κλίμακα της εξέγερσης στην Ελλάδα τον Δεκέμβρη του 2008. Ήταν, κάποιοι σημείωσαν, «η πιο έντονη κοινωνική κρίση στα 34 χρόνια μετά την μετάβαση στη δημοκρατία στην Ελλάδα» το 1974. Άλλοι πιστεύουν πως ήταν «μια από τις εντονότερες αμφισβητήσεις του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου από το τέλος του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου» το 1949. Κάποιοι πήγαν ακόμη πιο πέρα και είπαν πως με τους όρους έντασης και κλίμακας, η ελληνική εξέγερση ήταν «μοναδική στην ελληνική ιστορία και υπάρχουν ελάχιστα παραδείγματα τέτοιων ταραχών στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία». Ήταν πράγματι, «η χειρότερη πολιτική εξέγερση στην Ευρώπη από το Μάη του 1968». Συνολικά, υπήρχε μια ευρεία συμφωνία πως αυτό που συνέβη το Δεκέμβριο του 2008 στην Ελλάδα δεν είχε προηγούμενο με πολλούς τρόπους.
10 κι 1 χρόνια μετά επιλέξαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα για το Δεκέμβριο του 2008, γιατί πιστεύουμε ότι ακόμα είναι επίκαιρος και σημείο αναφοράς για όλα όσα ακολούθησαν και για τα όσα συμβαίνουν στο παρόν.
Η περίοδος λιτότητας που εγκαινιάστηκε αμέσως μετά τον Δεκέμβρη του 2008 συνεχίζει να βρίσκεται στο προσκήνιο. Τα αυξημένα μέτρα καταστολής, η υπαναχώρηση σε κοινωνικά ζητήματα και δικαιώματα, ο ρατσισμός, ο μισανθρωπισμός, η σπουδαιότητα και η αναγκαιότητα της αλληλεγγύης αλλά και η ρήξη με την προσπάθεια βίαιης επιβολής μιας κρατικής κανονικότητας που συνεπάγεται υπακοή είναι μόνο από εκείνα που συμβαίνουν και μας θυμίζουν όλα αυτά που προμήνυσε ο Δεκέμβρης του 2008.
